1. 1. ۲ – نوری ، طبرسی ، میرزا حسین ، مستورک الوسایل ،ج۱۷ ، ص ۳۶۰٫ ↑

   

 

1. 1. ۱ –ر.ک الوسیله فی شرح قانون مدنی ، مصر ج۲ ، ص ۳۱۱٫ ش ۱۶۰ ↑

 

1. 1. ۲ –نجفی ، محمد حسن ، همان ، جلد ۴۱ ، ص ۷ ↑

 

1. 1. ۳ –لنگرودی ، محمد جعفر ، همان ، ص ۱۲۳٫ ↑

 

1. 1. ۴ – آیت اله خویی ، ابوالقاسم ، تنقیح العروه الوثقی، مؤسسه‌ آل بیت (ع) چاپ دوم ، قم ، جلد ۲ ، ص ۲۸۵ ↑

 

1. 1. 1. ۱ در فقه گفته شده است که برای احراز عدالت باید با شاهد مباشرتی مستمر داشت تا ‌به این ملکه پنهانی علم یا ظن پیدا کرد بر خلاف فسق که اسباب آن آشکار است ولی سید محمد کاظم طباطبایی از آن انتقاد کند و حسن ظاهر را برای کشف از آن ملکه پنهانی کافی می‌داند ، ملحقات عروه الوثقی ، ج۳ ، کتاب قضاء ، ص ۷۲ و ۷۴ ↑

   

 

1. 1. ۱ جعفر لنگرودی ، همان ، واژه تعدیل ↑

 

1. 1. ۲ جعفری لنگرودی، محمد جعفر ، مبسوط در ترمینولوژی حقوق/ همان، ج ۲، ص ۱۲۸۱ ↑

 

1. 1. ۳ –مدنی ، سید جلال الدین ، آیین دادرسی کیفری ۱ و ۲ ، همان ، ص ۳۶۸٫ ↑

 

1. 1. ۱ – مدنی ، سید جلال الدین ، ادله اثبات دعوی ، کتابخانه گنج دانش ، تهران ، ۱۳۷۴ ، ص ۲۰۸ ↑

 

1. 1. ۱ –بهرام ، بهرامی ، بایسته های ادله اثبات ، مؤسسه‌ فرهنگی انتشاراتی نگاه بینه ، چاپ دوم ، تهران ، ۱۳۸۹ ، ص ۱۵۴ ↑

 

1. 1. ۱ -امام خمینی ، تحریرالوسیله ، ج۴ ، کتاب شهادات ↑

 

1. 1. – سوره حجرات ، آیه ۶ ↑

 

1. 1. ۱ – سوره توبه ، آیه ۱۲۲ ↑

 

1. 1. ۲ – سوره بقره ، آیه ۵۹ هنگامی که کتمان حرام باشد قبول واجب است والا حرمت کتمان لغو می شود و این معنای حجیت خبر واحد است . ↑

 

1. 1. – سوره نحل ، آیه ۴۳ وقتی سوال واجب باشد قبول واجب هم واجب است و این معنی حجیت خبر واحد است و رواه نیز اهل ذکر هستند ↑

 

1. 1. -سوره توبه ، آیه ۶۱ خداوند در این آیه رسول خود صلوات الله علیه را به خاطر تصدیق نمودن مومنین مدح نموده پس خداوند تصدیق مومن را می پسندد ↑

 

1. 1. ۱ –صدر ، محمد باقر ، دروس فی العلم الاصول ،جلد الثالثه ،درالاکتاب ، چاپ اول ، بیروت ، ج۱ ، ، ص ۲۳۴ ↑

 

1. 1. ۱ صدر ، محمد باقر ، همان ، ص ۲۳۴-۲۳۹ ↑

 

1. 1. ۲ – آیت اله بروجردی ، جامع احادیث شیعه ، نسخه خطی ، ۱۳۸۵ ،جلد ۱ ، ص ۴۹ -۶۷ ↑

 

1. 1. ۳ –برای توضیح بیشتر ر.ک رسائل صفحه ۸۸ فوائد الاصول جلد ۳ ، ص ۱۹۱ ↑

 

1. 1. ۱ – محقق حلی ، همان ، ج ۴ ، ص۱۳۸ ، نجفی ،محمد حسن ، همان ، ج ۴۱ ، ص ۱۸۳ -۱۸۵ ، شهید ثانی ، الروضه البهیه ج ۱ ، ص ۲۲۲ – امام خمینی ،همان، ، ج ۲ ، ص ۴۰۶ ↑

 

1. 1. ۲ –محمد حسن نجفی ، همان ، محقق حلی ، همان ، محقق اردبیلی ، امام خمینی . ↑

 

1. 1. ۳ –خویی ،سید ابوالقاسم ، مبانی تکمله المنهاج ، ۲ جلد ، بیروت ، دارالزهراء ، ج۱ ، ص ۱۳۹ ↑

 

1. 1. ۴ – شیخ طوسی ، ابن جنید ابو صلاح حلبی و ر.ک محمد حسن نجفی ، همان ، ج۴۱ ، ص۱۸۳-۱۸۵ ↑

 

1. 1. ۵ –قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۱۸ ↑

 

1. 1. ۱ –قانون آئین دادرسی کیفری ، مصوب ۱۳۱۸٫ ↑

 

1. 1. ۱ –قانون مجازات اسلامی ، مصوب ۱/۲/۱۳۹۲ ↑

 

1. 1. ۱ وهبه الزحیلی ، الفقه الاسلامی و ادلته دارالفکر، چاپ سوم ، قم ۱۴۰۱ ، ج۶ ، ص۵۷۴ ↑

 

1. 1. ۲ –شیخ طوسی ، المبسوط، فقه الامامیه ، المکتب المرتضویه ، چاپ سوم ، تهران ، ۱۳۵۱ ، ص ۱۸۰ ↑

 

1. 1. ۱ -علامه حلی ، همان ↑

 

1. 1. ۲ –سید ابوالقاسم خویی ، مبانی تکمله المنهاج ، ج۲ ، ص ۲۳ ↑

 

1. 1. ۱ –شیخ حر عاملی ، وسایل الشیعه ، ج ۱۸ ، کتاب شهادات ، باب ۸ ، ص۲۳۴ ↑

 

1. 1. ۲ –شیخ صدوق ، من لا یحضر الفقیه، دارالصعب، بیروت ، ۱۴۰۱ ، ج ۳، ص ۴۳ . شماره ۱۴۶ ↑

 

1. 1. ۳ – وهبه الزحیلی ، همان ، ج۶ ، ص۵۶۱ ↑

 

1. 1. ۴ –نجفی ،محمد حسن ،همان ، جواهرالکلام ، ج۴۱ ، ص۱۲۸ ↑

 

1. 1. ۵ – مکی ، محمد بن جمال (شهید اول )، الدروس الشرعیه ص۴۲۹ ، محقق حلی ، همان ، ص ۳۴۳ ↑

 

1. 1. ۱- علامه حلی ، همان ، ص ۳۴۳ ، شهید اول ، همان ، ص۴۲۹ ، محقق حلی ، همان، ص ۳۴۳ ، امام خمینی ،همان ، ج۲ ، ص۴۰۳ ↑

 

1. 1. ۲ – شیرازی ،سید محمد، ، الفقه ،دارالعلوم،چاپ دوم ،بیروت ،۱۴۰۹ ، ج۸۶ ، ص ۲۴۲ ↑

 

1. 1. ۳ –محمد حسن نجفی ، همان، ج۴۰ ، ص ۱۰۷ ↑

 

1. 1. ۴ – همان ↑

 

1. 1. ۵ – همان ↑

 

1. 1. ۱ – علم الهدی ، سید مرتضی، الانتصار فی انفرادات امامیه ، دفتر انتشارات اسلامی ،چاپ اول ، قم ، ۱۴۱۵ ، ص ۴۲ ، محقق اردبیلی ، مجمع الفائده و البرهان ،دفتر تبلیغات اسلامی ،چاپ اول،قم ۱۴۰۹، ج۱۲ ، امام خمینی ، همان ، ج۲ ، ص ۴۰۳ ↑

 

1. 1. ۲ –ابن زهره ، غنیه النزوع ،مؤسسه‌ امام صادق(ع) ، چاپ اول ، قم ،۱۴۱۷، ص ۱۸۹ ↑

 

1. 1. ۱ –محقق حلی ، همان ، ص ۳۴۴ ↑

 

1. 1. ۲ – شیخ طوسی ، الخلاف فی الاحکام ،مؤسسه‌ نشر اسلامی، چاپ دوم،۱۴۲۰ ، ص۳۴ ↑

 

1. 1. ۳ –شیخ حر عاملی ، وسایل الشیعه ، ج ۱۸ ، کتاب شهادات ، باب ۴۲ ، ص ۲۹۶ ، ح۱٫ ↑

 

1. 1. ۱ –شیخ حر عاملی ، وسایل الشیعه ، ج۱۸ ، کتاب شهادات ، باب ۴۱ ، ح۲۳ ↑

 

1. 1. ۱ –همان ، باب ۳۵ ، ح ۱و۲ و۳ ↑

 

1. 1. ۱ –ر.ک موسوعه جمال عبدالناصر ، ج ۷ ، ص ۱۷۳ ، ↑

 

1. 1. ۱ – روزی که زبانها و دستها و پاهایشان بر آنچه عمل می‌کردند گواهی و شهادت دهند ، سوره نور ، آیه ۲۴ ↑

 

1. 1. ۲ – طبرسی ، فضل بن حسن ،مجمع البیان فی تفسیر القرآن ، دارالمعرفه ،چاپ اول ،بیروت،۱۴۰۶ ، ج۸-۷ ، ص ۱۴۴و۴۳۱ ↑

 

1. 1. ۳ – طباطبایی ، محمد حسین ،المیزان ، فی تفسیر القرآن ، جامع المدرسین،قم ، جلد ۱۵ ، ص ۹۴ ↑

 

1. 1. ۱ –شهادت بر علیه دیگری است و اقرار بر علیه خود / اقرار به تنهایی کافی است اما شهادت الزاماً در تمام موارد این چنین نیست ↑

 

1. 1. ۲ –در مواردی که با قالبگیری اثر و جای پای مجرم اندازه پای او مشخص می شود که این خود راهنمایی است برای شناسایی مجرم . همچنین امروزه در بخشی از بیمارستان‌ها برای عوض نشدن نوزادان از آثار کف پای آن ها استفاده می شود . ↑

 

1. 1. ۱ – انصاری ، شیخ مرتضی ،فرائدالاصول (رسائل ) قطع و ظن ، نسخه خطی،کتابفروشی مصطفوی،قم، ۱۳۷۴،ص ۷۱ به بعد هروی خراسانی محمد کاظم ، کفایه الاصول ، مؤسسه‌ آل بیت ، چاپ دوم ، بیروت ، ۱۴۱۲ ، ج۲ ، ص۷۸ به بعد . ↑

 

1. 1. ۱ –سوره حجرات ، آیه ۶ ، تمسک به مفهوم شرط ، اگر فاسق خبر آورد تبیین لازم است . اگر فاسق خبر نیاورد تبیین لازم نیست که شامل خبر آوردن عادل می شود ↑

 

1. 1. ۲ –سوره بقره ، آیه ۵۹ ، هنگامی که کتمان حرام باشد قبول واجب است والا حرمت کتمان لغو می شود و این معنای حجیت خبر واحد است . ↑

 

1. 1. ۳ -سوره نحل ، آیه ۴۳ ↑

 

 

1. 1. ۴ –سوره توبه ، آیه ۶۱ ↑